یکی از نکات جالب تاریخ نقش زنان اسپانیایی در جنگ داخلی اسپانیاست. جمهوری اسپانیا با وفاداری به ارزشهای دمکراسی لیبرال و با دوری کردن از ارزشهای سنتی جامعه اسپانیا حقوق متعددی را برای زنان اسپانیایی قائل شد. در جمهوری اسپانیا زنان از هر طبقه می توانستند به ابراز نظر بپردازند و در بیرون از خانه نقش فعالی داشته باشند. زنان اسپانیایی بسیاری در جریان تحولات منتهی به جنگ داخلی و در جریان آن به دفاع از آزادی بدست آمده شان پرداختند و نقش رهبری را ایفاء کردند. از جمله ایشان ال پسیونرا یا دولورس ایبوری بود؛ این زن معدنچی به عضویت کرتس یا مجلس نمایندگان اسپانیا درآمد.
با اینحال این زنان بهیچوجه اکثریت زنان اسپانیایی را تشکیل نمی دادند. بیرون از مادرید و بارسلونا مراکز سیاسی و فرهنگی جمهوری زنان همچنان به باورهای قدیمی خود و تعلیمات کلیسای کاتولیک اسپانیا، وارث سنت تفتیش عقاید، وفادار بودند. در حالیکه جمهوری برای ایشان برابری و آزادی به ارمغان می آورد زنان دیندار اسپانیایی گوش بفرمان کلیسایی بودند که از ایشان می خواست تا همسران مطیع و مادران فرمانبرداری باشند و برتری مردان را در همه امور بپذیرند. دراسپانیای فرانکو گرچه زنانی بودند که به مقامات سیاسی رسیدند اما ایشان اکثرا از زنان طبقه ممتاز سیاسی و همسران و دختران ژنرالها و اعضای دولت او بودند.
حمایت کلیسا از فرانکو باعث شد تا بسیاری از زنان اسپانیایی حامی او باشند در حالیکه از نقطه نظر منافع، علائق و حقوق اجتماعی جمهوری اسپانیا گزینه به مراتب بهتری برای ایشان بود. سیاست سکولار جمهوری و افراط برخی از جمهوریخواهان در حمله به کلیسا باعث شد تا این زنان توجهی به این امتیازات نکنند و طرفی را برگزیند که آنرا برحق می دانستند. اما فرانکو پس از پیروزی محدودیتهای بسیاری را در طی دوران حکومت چهل ساله خود به زنان اسپانیایی تحمیل کرد. در حالیکه در سراسر اروپای غربی بعد از جنگ جهانی دوم موقعیت اجتماعی زنان بهبود می یافت زنان اسپانیایی ناچار شدند تا مرگ فرانکو در 1975 صبر کنند تا به خواهران اروپایی خود بپیوندند.
No comments:
Post a Comment