ابراز نظر درباره رابطه بین دو کشور معمولا از دید سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی صورت می گیرد. یک کارشناس اقتصادی می تواند درباره ابعاد اقتصادی چنین رابطه ای نظر کارشناسی خود را ارائه کند و درباره بقیه ابعاد چنین رابطه ای نظر او نظر یک شهروند است. از دیدگاه اقتصادی رابطه ایران و آمریکا می تواند یک رابطه برد-برد باشد که برای هر دو کشور منافع اقتصادی زیادی در برداشته باشد. در هر کلاس مبانی اقتصاد به این نکته اشاره می شود که کشورها از تجارت خارجی به این دلیل سود می برند که به آنها این امکان را می دهد که کالاهای مورد نیازشان را به قیمتی کمتر از هزینه فرصت تولید آن کالاها در اقتصاد خودشان تهیه کنند. در رابطه اقتصادی بین ایران و آمریکا در شرایط برابر ایران می تواند به فن آوریهای پیشرفته در صنعت اطلاعات، هواپیمایی، انرژیهای نو و نرم افزارهای مدیریتی دسترسی پیدا کند. تهیه این کالاها به قیمتهای رقابتی بطور مستقیم از این کشور با کاهش هزینه مبادلات تجاری در عرصه تجارت خارجی باعث رقابتی شدن قیمت محصولات نهایی زیادی در اقتصاد کشورمان می شود. ضمن آنکه دسترسی به فن آوری روز در صنعت هواپیمایی باعث می شود تا ایران بعنوان یک بازیگر جدی وارد عرصه ترانزیت هوایی کالا و مسافر شود و از مزایای موقعیت ژئوپولیتیک خود حداکثر استفاده را ببرد. از سوی دیگر داشتن این دسترسی با حذف با حذف انحصارات شکل گرفته و شبکه های واسطه گری یک منبع اصلی تغذیه فساد مالی در جامعه و منطقه را حذف می کند و از اتلاف منابع عمومی توسط این گروه جلوگیری می نماید. برای ایالات متحده آمریکا دستیابی به یک بازار 75 میلیونی با یک طبقه متوسط قوی شهری یک فرصت استثنایی برای تقویت بازارهای صادراتیش است که این روزها رو به کاهش هستند. از سوی دیگر داشتن ایران بعنوان یک شریک تجاری این امکان را به ایالات متحده می دهد که حضور اقتصادی با ثبات تری در عهرصه های مختلف اقتصادی در منطقه خاورمیانه و جنوب آسیا داشته باشد. بازار هواپیمایی ایران بویژه می تواند برای شرکتی مانند بویینگ جذاب باشد که در یک رقابت جهانی با ایرباس می باشد. در کوتاه مدت شرکتهای آمریکایی می تواند از دسترسی به بازار ایران سود ببرند و در بلند مدت این دسترسی باعث افزایش منافع اقتصادی ایالات متحده در منطقه می شود. فراموش نکنیم بازار فعلی ایران از مجموع بازارهای کشورهای متحد آمریکا در جنوب خلیج فارس بزرگتر است.
ع.دادپی
