امروز داشتم با آرش یکی از دوستان قدیم دوره دانشگاه که الحق و الانصاف آدم پرفکت و کامل و با معرفتیه(حالا عرض می کنم که چرا) صحبت میکردم.
این آقا آرش ما یکی از معدود کسانی بود که در این مملکت گل و بلبل مطلوب ما اولا از شم موسیقایی چشمگیری برخوردار بود و دوما به زبان اجنبی، شعر هم می سرود و همچنین دست توانایی در نواختتن انواع سازها علی الخصوص گیتار الکتریک داشت.
آرش اگه صدامو میشنوی سلام عرض میکنم و بهت میگم ایول داداش می دونم چقدر زحمت کشیدی. چکارا که نکردی ، کجاها که نرفتی، به چه کسانی که رو ننداختی، چه شبایی رو به صبح نرسوندی.....خسته نباشی برادر!!!
خیلی ها تو رو باور نداشتن و بعضا به سخره می گرفتنت(می دونی کیارو میگم) ولی تو خودت خوب می دونستی داری چیکار می کنی! من اون روزها رو هم فراموش نمی کنم که به هر دری زدی تا دانشگاه رو مجاب کنی که گواهی خروج از کشور برام صادر کنه(که البته صدقه سر آقایون دامت افاضات نشد که بشه)
ادامه ماجرا: خلاصه آرش یه بند درست کرده بود بنام تارانتیست TarantisT و بارسفر به بلاد کفر، آمریکای جهان خوار بست و حالا با بسیاری از خواننده های معروف و گروه های مطرح عرصه موسیقی rock و metal دنیا همکاری داره و کنسرت مشترک برگزار می کنه!!!
که از طرق زیر می توانید فضولی کنید و سر از کارش در بیارید:
1 comment:
داش مهدی، دمت گرم آقا... خجالت زده مون نکن. مخلصیم!
آرش
Post a Comment